.....

Gisteren een verlossend telefoontje gekregen, de laatste 2 weken was ik op het internet op zoek naar een deftige oplossing . Tot mijn grote spijt echter, vond ik deze niet, en de alternatieven stonden me niet echt aan. Het telefoontje van gisteren maakt de beslissing(en) die ik moet nemen iets gemakkelijker , ik kan er zelfs op terugkomen zonder enkel gevolg. Als ik die beslissing neem, ik heb tijd tot 31 december, dan zal dit wel gevolgen hebben voor mijn nachtrust. Maar ik kan eerst een beetje gaan experimenteren, en aanzien of ik het karakter heb, het solitaire te harden is, het gemis niet te groot zal worden, … Maar in het kopke zal ik altijd weten dat ik nog altijd op mijn stappen kan terugkomen. Die terugkerende stap in 2009, zal enkel van toepassing zijn, indien positieven klanken mijn oorschelpen laten gloeien. Maar of die positieve berichten mij gaan bereiken en, of op welke mannier, dat zal ik nog moeten afwachten.

Terugblik 2008

Even kort terugkijkend op 2008 vooraleer ik vanaf maandag terug start met de trainingen deftig op te pikken.
Een redelijk goede winter gehad:

- krachttrainingen op de fiets brachten resultaat, voor herhaling vatbaar.
- Steeds rustige “duur”lopen gedaan, met resultaat, ook voor herhaling vatbaar en toch is proberen om wat joggings te lopen deze winter.
- Zwemmen was zoals andere jaren, het kan nog beter met meer trainingen, maar mijn super wetsuit compenseerde het gebrek aan training. En mijn nieuwe "naar voeten" tactieck heeft ook veel water verplaatst.

De wedstrijden in het kort:

Seneffe 1/4: Schitterende wetsuit en fietsbenen, en nog redelijke loopbenen
Lanzarote 1/1: Heel goed gezwommen, meer dan degelijk gefietst, en een DNF
Couvin 1/4: Na 3 weken rustige trainingen, een zeer goede wedstrijd gedaan
Aarschot 1/3: Alles zeer goed, behalve de biomechanische loopproblemen
Eupen 1/2: Wederom goed gezwommen, was zeer goed aan het fietsen tot km 60, DNF
Viersel 1/8: Het kortere werk dan maar, niet slecht maar het draaide allemaal een beetje vierkant, ook het kopke.

Progressie werd er gemaakt, dat staat vast. Het mocht er niet volledig uitkomen, hopend op een beter 2009. En dat we de kers toch nog op die taart mogen plaatsen.


Andere opmerkingen voor 2008:

- clubgenoten hebben het hele jaar door prachtige resultaten neergezet
- ik heb me dit jaar niet al teveel druk gemaakt in het stayeren, enkel vooruit kijken.
- het zwemmen begint zeer belangrijk te worden
- er dit jaar veel goede zwemmers de club hebben vervoegd
- het niveau op de volledige wordt steeds hoger
- blijven dromen, maar realistisch blijven
- ik heb het plezier in de sport teruggevonden
- afkeer van bestuursaangelegenheden, en de hypocrisie hieromtrent ook
- stilstand is achteruitgang


... en toch blijft de aarde verder ronddraaien ...

Klaagmuur en “nieuwjaars”lijstje

Na enkele maanden aan de Klaagmuur gestaan te hebben, keren we deze vanaf maandag de rug toe, met een lijstje van wensen en verwachtingen achterlatend tussen haar voegen.

Na 14 dagen van snoepgoed en andere zoetigheden door de keel te duwen, het vermijden van loopschoenen, de fiets en het zwemgerief , is het tijd om deze wapens terug op te pakken. Hier lieg ik een beetje, het zwemgerief stond sinds dinsdag in de auto, maar ik heb karakter getoond en me aan mijn schema’s gehouden: leg je uren in de zetel , met enkele zeer intensieve blokken. Om ligwonden te voorkomen werden er recuperatiewandelingen ingelast naar de keukenkasten op zoek naar zoethouders.

Ondertussen werden er ook al plannen gesmeed voor volgend jaar, en teruggeblikt op 2008. De komende 6 weken staan rustige trainingen op het programma, met veel aandacht aan stretching en core en stability. Nu dien ik wel in de voorlopige wijs te praten, maar de maanden mei, juni hebben vorm gekregen:

- ¼ Seneffe (half mei)
- ½ Leuven (mei-juni)
- ½ Kraichgau (14 juni)
- …
- … en de kers?

Tussen Seneffe en Leuven zou ik wel is enkele dagen op stage willen gaan. Dit kan naar Sauerland zijn of misschien naar Frankrijk. In Frankrijk is er een nieuw trainingsoord opgetrokken, genaamd “Le stables”. Ziet er zekerst de moeite uit, en met op tijd een vlucht boeken moet dit financieel ook te doen zijn. Alles zal afhangen van de weersomstandigheden.

Maar eerst de nieuwe trainingsschema’s opmaken voor de komende maanden, het kriebelt, en hopelijk blijft het kriebelen.

Spijtig en spijtig …

Ondertussen is het 4 maanden geleden dat ik afstand heb genomen van de websites van GeTC. Met uitzondering van de site voor de Zwemloop, maar dit loopt vandaag ook op zijn einde. Ik bekeek de websites de voorbije maanden waarschijnlijk met andere ogen, maar ik kan me niet van de indruk ontdoen dat deze van hun glans hebben verloren. Op de hoofdsite is geen enkele beweging te zien, witte vlekken, nieuwsbrief van april, … ??? De “ledenlounge” is niet meer wat het geweest is, … Is deze overbodig geworden? Blijkbaar wel? Zeker nu het seizoen op het einde loopt zal het nog minderen. Maar ja, als het allemaal op wieltjes loopt heb je geen klankbord nodig. Anderen en beter zei ik enkele maanden geleden. Het werden anderen, maar mijn inziens niet beter. En hiermee bedoel ik niet Yves Robberechts, hij staat hier buiten.

Ik weet niet of deze blog invloed heeft gehad, maar na mijn schrijfsel “Ik loop, dus ik denk …” blijkt dat er ondertussen een persconferentie is geweest (met een wrang nasmaakje), men werk gaat maken van een maandelijks overzicht in het “Nieuwsblad van Geel”. Een dossier wordt in mekaar gebokst voor de Geelse sportraad voor de verkiezing van, … Blijkbaar was ik onbewust op de hoogte van de plannen van het bestuur of kan ik in de toekomst kijken? Het spijtige van de zaak is dat het op de schouders van 1 man rust, hopelijk zal dit in de toekomst veranderen.

Update 2: Gejamer en geklaag

Terwijl ik mijn update aan het neertypen ben, zijn Yves, Gert en Marc bezig om Iornman Wisconsin op hun naam te schrijven. Na Lanzarote was er nog een stille hoop om in Wisconsin ook aan de start te staan. Na Aarschot heb dan ik wijselijk besloten om het te laten voor wat het is, en reeds te denken aan volgend jaar. Maar met de naderende datum van 7 september begon het toch emotioneel zwaar te worden. Waarom zo melig?, je traint vele maanden naar 1 doel, dat mislukt, en om verder te gaan dien je nieuwe doelen te stellen. Als die dan ook in de ijskast belanden, en je weet dat er het voorbije jaar veel progressie was, dan is het moeilijk om je erbij neer te leggen. En dat wil ik niet, dus blijven we maar verder trainen op een lager pitje en proberen we mits stretchen, stabilisatie, kiné, pedoloog, aanpassing positie fiets, … de klachten het hoofd te bieden. Naïef zoals ik ben, dacht ik om op een 2-tal maanden van mijn probleem af te geraken dat al 1,5 jaar sluimert, en tijdens wedstrijden de kop opsteekt.

De laatste ontwikkelingen zijn dat de kiné is afgelopen, de steunzolen heb ik de voorbije 2 weken niet meer gedragen, deze liggen terug bij de pedoloog. Na de 1ste controle was er geen beterschap waargenomen, en werd er een “agressieve” aanpassing aan de steunzalen gedaan. Met als resultaat dat de knieën begonnen pijn te doen, de knoken van mijn benen kraakten bij het rechtstaan, … niet goed dus. Ik verwijt de pedoloog niets, als je niets probeert, dan weet je niets. Dus gewoon terug naar de 1ste vorm met wat extra steun aan de voorvoeten. Ondertussen zijn we naar het UZ in Antwerpen geweest, foto’s, echografie en NMR-scan laten nemen. Van de NMR-scan zijn nog geen resultaten, maar op de foto’s van beken en rug, en de echografie van de heup was er gelukkig niets te vinden, buiten wat artrose, maar dat is natuurlijke artrose, die bij elke mens ontstaat vanaf zijn 25 jaar. Dus denkt men voorlopig dat het een chronische overbelasting is van de rug en bilspieren, gepaard met een ontsteking op de gewrichten aan de onderrug. Nu zijn we ontstekingsremmers aan het nemen en een kuur van 3 maanden voedingssupplement om het kraakbeen tussen mijn oude knoken op te frissen. Indien dit niet helpt moet ik er mij bij neer leggen dat ik de lange afstand vaarwel moet zeggen. Daar wilde ik mij niet bij neerleggen,maar als je even rondkijkt in de wachtzaal van het UZA , en ronddoolt door de gangen van het UZA, daalt de relativering over je neer zoals het nergens anders kan.

Update 1: Viersel

Na Eupen was en is het moeilijk om uit de put te kruipen, het ladderke dat ze me hebben toegegooid blijkt net iets te kort. Motivatie ontbrak en ontbreekt, ik heb nog wat aangemodderd omdat ik in Viersel was ingeschreven voor de 1/8ste.

De 1/8ste is een pure snelheidswedstrijd, alles geven vanaf de start. En snelheidstrainingen heb ik na Lanzarote echt niet meer gehad, dus was het teren op de modder-maar-wat-aan-trainingen.

Het zwemmen in Viersel is 600m, mijn wetsuit en ik komen aan land in 8’30”, zeer netjes gezwommen. Na een te trage wissel miste ik de aansluiting op een groepje van een 5-tal atleten, en verliet de wisselzone op een 18de plaats. Dus alleen op pad met benen die niet echt meewilde (dit bleek reeds tijdens de opwarmronde). Desalniettemin (een prachtig woord trouwens), schoof ik de 1ste ronde toch al enkele plaatsjes op om in de 2de ronde nog enkele atleten op te rapen en zodoende kwam ik als 12de het fietsenpark in. Tijdens het fietsen heb ik me toch weer kunnen uitleven als anti-stayerprofeet, een groep,e van 3 man werkte voor mij voorbeeldig samen en dat doet nog altijd een vlammeke oplaaien binnenin. Nog wat harder op de trappers, ernaast gaan rijden en alle 3 heb ik ze de levieten gelezen, met resultaat. Maar soit, om het vertrouwde van elke wedstrijd niet te schamen, deed ik wederom een mindere wissel en liep ik als 18de de wisselzone uit, en als 18de liep ik over de finish. Met gemende gevoelens ben ik dan terug naar huis gereden, de benen waren niet schitterend, het lopen marcheerde niet echt, het was eerder marcheren ;-). Last van de maag, maar de oorzaak daarvan is het nemen van ontstekingremmers en pijnstillers. En de inspanningen van de wedstrijd tellen ook mee natuurlijk. Gudy vertelde me na de wedstrijd dat het normaal is dat ge last hebt van benen, maag, … als ge diep gaat. Iets om over na te denken, daar kom ik later nog wel is op terug.

Ik had nog in gedachten om in Mol de 1/8ste te gaan doen, maar ik heb deze week een streep onder het seizoen van 2008 gezet.