Eindelijk ...

…. nog is een wedstrijd uitgedaan. Korte samenvatting van de wedstrijd;

Zwemmen: slecht , geen snelheid, krabben …
Wissel: zoals steeds te traag
Fietsen: ging goed, de grote molen duwen was iets anders
Wissel: nog steeds te traag
Lopen: goed, vanaf de 1ste km vrij goed gevoel.

Algemeen ben ik best tevreden over de wedstrijd, ondanks dat de voorbije week een vrij zware trainingsweek was voor mij. Gisteren nog 150km gedaan, met de eerste 2 uren daarvan “intensief” waardoor de benen in de wedstrijd wat tegenspartelden als ik te groot ging rijden.

Eindelijk …

… lijkt de “heup”blessure zich op te lossen, de rug heeft ook goed stand gehouden. De pijn is er niet meer, een beetje stijfheid na een zware training of wedstrijd. Maar die is tegen morgen verdwenen En hopelijk deze week de laatste kinébeurt(en).

Eindelijk …

… zijn de luchtweken deze week voor 90% continu open geweest. En zie ik tijdens de fiets- en looptrainingen de weg terug ipv het snot voor mijn ogen.

Eindelijk …

… heb ik de schema’s van de coach 100% kunnen afwerken, met uitzondering van de wedstrijd van vandaag dan. De extra geplande 10km loop en 1500m zwemmen van vandaag is door blijnen op de hielen uitgesteld, afgesteld.

Eindelijk …

… kan ik sinds de laatste 2 weken terug behoorlijk trainen. De irritatie van de heup en rug, de verstopte ademhalingswegen, geen goesting meer, … maakten het allemaal wat moeilijker de voorbije maanden, weken. Terug wat groter kunnen rijden tijdens de trainingen, de heuvels vol kunnen nemen, meer kunnen trainen. Het werd ook stilaan tijd, Gerardmer is er binnen 2 weken en ik wil er met een gerust en uitgerust gemoed naartoe gaan.

Eindelijk ….

… is de zin en het plezier vandaag terug aanwezig geweest. Zowel, voor, tijdens als na de wedstrijd was het positief.

EINDELIJK …

Looking for pleasure …

Er zijn de voorbije weken verschillende pistes door mijn hoofd gegaan:

1. ermee stoppen --> geen optie meer, bedankt Ronny Celen cfr. Nieuwsbrief
2. andere oorden (club) opzoeken --> zelfde probleem
3. als onafhankelijke (geen club) --> een optie
4. toch bij de club blijven --> pro’s – contra’s overwegen
5. een niet-stayer wedstrijd meedoen en stayeren, dan heb ik geen recht van spreken meer --> geen optie, mijn naam is niet Judas

Maar eerst dien ik het plezier in de sport terug te vinden, Vandaar start ik zondag in de 1/8ste van Viersel. Hopelijk vind ik daar het plezier terug, is het niet daar, dan zal het in Gerardmer moeten gebeuren. Hoewel, ik denk dat na 15km lopen het plezier ver te zoeken zal zijn.

Het internet is een prachtig medium, maar ook een gevaarlijk, vervaarlijk medium. Het lezen van een tekst kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Er kan tussen de lijnen gelezen worden, ook al staat er niets tussen te lezen. Ook al was, is het niet de bedoeling van de schrijver. Ik laat me er ook aan vangen. Ik heb onlangs volgende waarheden tussen de lijnen gelezen:

… u kan niet tegen uw verlies …

Ik word al 10 jaar tijdens het fietsen en lopen voorbijgestoken in een wedstrijd. Als ik niet tegen mijn verlies kan, dan had ik er al lang mee moeten stoppen. Ik heb het instinct, karakter niet om extra af te zien om de laatste 100m een atleet, zelfs clubgenoot voorbij te “lopen”, of voor te blijven in een wedstrijd.


… u bent te oud, want u boekt geen progressie, en u bent daarom jaloers op anderen …

Ik ben sinds 3 jaar terug aan het trainen, ik heb alleen maar progressie geboekt op fiets- en loopgebied, ik moet vroeger toch echt slecht zijn geweest.

Jaloers? Er bestaat ook zoiets als gezonde jaloersheid, ik kan jaloers zijn op atleten met talent voor het lopen. Maar jaloersheid in de slechte zin van het woord, is me toch een beetje onbekend


… u kan niet tegen kritiek …

Ik zou meerder berichten verwijderen, men leest dit natuurlijk als “berichten met kritiek”. Wel het gaat hier om 1 bericht, en dan nog een positief motiverend bericht om me moed in te spreken. Dit heb ik zeer bewust gedelete, niet in een opwelling van … of van geen kritiek te kunnen verdragen. Wie zaait, oogst, en ik heb dit jaar een rijke oogst.

Is dit schrijven geen bewijs van niet tegen kritiek kunnen? Als het gegrond is wel, in deze situatie niet. Kan ik niet …. hm.


… u hebt een bril nodig …

Dit heb ik inderdaad nodig, ik begin zelfs volzinnen tussen de regels te lezen. En het leven bestaat toch uit momentopnames, het één al mooier, draaglijker dan het andere. Vive Le Tour.

Ik werp de handdoek in de ring …

Zondag in Antwerpen meegedaan, en wederom een wedstrijd niet uitgedaan. Maar daar gaat het hier niet over. Wat ik daar weer gezien heb, doet me inzien dat het toch en verloren strijd is die organisatoren en ENKELE goodwill atleten willen voeren. Ik kan niet begrijpen waarom het zo moeilijk is om niet te stayeren, als je niet kan volgen laat je dan afzakken zoals het hoort. Ik hoorde tijdens het lopen atleten mekaar opjutten: “Blijven lopen, niet opgeven, toon karakter, ….”. Van deze motiverende atleten zijn erbij die tijdens de fietsproef niet het karakter hadden om reglementair te fietsen, vanwaar halen zij het lef om motiverende woorden naar andere atleten toe te werpen. Tijdens het fietsen kunnen ze deze beter voor zichzelf gebruiken: “Toon karakter en volg op de voorgeschreven afstand”.
Tot mijn spijt heb ik nu ook weer moeten vaststellen dat in “onze” rangen ook het groepsgevoel danig aanwezig was, zelfs van “atleten”waarvan ik het niet verwachtte. En die je dan nog in je gezicht uitlachen als je er een opmerking over maakt. Ik weet dat ik hiermee weer niet zal scoren in de club, maar ik trek het me niet aan, zoals zij die stayeren het zich ook niet aantrekken. Maar toch knaagt het serieus vanbinnen, de vraag is of ik er mee moet stoppen, of enkel wedstrijden kan doen waar het fietsparcour zeer selectief is. Alpes ‘d Huez staat al rood aangekruist, waar ik eigenlijk niks kan gaan doen. Maar als dat het enige alternatief is? Of moet ik de knop omdraaien, en me ook in het wiel gaan zetten, en met 2 handjes boven op het stuur cruisen. Wie is de grootste idioot, hij die reglementair fietst of hij die in het pak gaat zitten. Voor mij is het voorlopig diegene die in het pak gaat zitten, maar de balans is toch serieus aan het overhellen naar de andere kant.