Neerpelt - Brasschaat 27-6-2010

Neerpelt 1/1 27-06-2010
In een drukkend en bloedheet Neerpelt ( 31° ) hebben verschillende Ge.T.C. atleten de wedstrijden van 1/2 en 1/1 triatlon mee helpen kleuren !

In de enige, echte 1/1 triatlon dewelke in België momenteel nog bestaat, hebben drie atleten van Ge.T.C. , onder werkelijk zware weersomstandigheden gezien de hitte, zich van hun beste zijde “ laten zien “. Na 3,8 kilometer zwemmen, 180 kilometer fietsen en 42 kilometer lopen hebben zij er weer voor gezorgd dat onze clubkleuren weerom op een uitstekende wijze in beeld kwamen. Voor deze volledige triatlon waren er bij de organisatoren 76 deelnemers ingeschreven. Na een schitterende inhaalrace behaalde Marc Verwimp, in de categorie Masters B, een even schitterende overwinning na 10 uur 07 minuten en 19 seconden van “ lijfelijke inspanning “ . Als atleet met een leeftijd van boven de 50 jaar, eindigde Marc bovendien ook nog eens op een fraaie 12° plaats in het “ overall” klassement. Mogen, ja moeten wij onze lezers niet in kennis stellen dat Marc ook nog dagelijks een fulltime djob uitoefent, om zijn prestatie in “ verf “ te zetten ? Graag dan er ook nog eens onmiddellijk bij denken hoeveel trainingsarbeid er vooraf gaat om zulke prestaties te kunnen neerzetten!

Ook de prestatie van Filip Daniëls is bij vele “ kenners “ helemaal niet onopgemerkt gebleven. Na een jaar van tegenslag en vervelende kwetsuren maakte hij, in het zonovergoten Neerpelt, eveneens een fraaie terugkeer. Filip werd in de categorie Seniors mooi 9° en in het overall klassement behaalde hij een 16° plaats. Zulk een prestatie neerzetten in zulke weersomstandigheden getuigt dat ook Filip langzaam maar zeker evolueert in de gunstige zin en dat hij stilaan al de “ vroegere miserie “ aan het wegwerken is. Doe zo verder Filip het gaat de goede kant op. 10 uur32 minuten en 02 seconden was zijn eindtijd.

En welke woorden moeten wij aan één van onze laatst aangesloten atleten dan meegeven ? Tom Massez presteerde het immers om bij zijn eerste volledige triatlon, na 11 uur 17 minuten en 55 seconden, in de categorie Senioren op een eervolle 12° plaats te eindigen en werd hij in het overall klassement bovendien ook nog eens 28°. Wij beweren niet dat Ge.T.C. met Tom de “ witte merel “ in huis heeft gehaald ; sinds zondag weten wij wel dat zij met hem wel een bijkomende atleet met “ karakter “ en dito clubgeest in hun rangen hebben. Ook Tom kan voor Ge.T.C. nog van grote waarde zijn in de toekomst.

Neerpelt 1/2 27-06-2010
Ook in Neerpelt, maar dan tijdens de 1/2 triatlon, hebben een aantal atleten van Ge.T.C. flink van zich afgebeten. Onder de 268 deelnemers hebben zij ook de clubkleuren naar behoren weten te verdedigen. Jeroen Geboers wist zich in de categorie Seniors een 86° plaats te veroveren. In de categorie Masters A werd Yves Robberechts 16°, behaalde Nico Meulemans de 53° plaats en werd Bart Minnen de 65° plaats toegewezen. Johan Peetermans behaalde een mooie 7° plaats en Alain Linard werd verdienstelijk 12°, in de categorie Masters B. Al deze atleten verdienen ook waardering voor hun prestaties in die extreme weersomstandigheden.

Brasschaat 27-06-2010:
Tijdens de 1/4 triatlon van Brasschaat, dewelke ook dit weekend plaatsvond, hebben Ge.T.C. – atleten zich ook van hun beste zijde getoond. Bij de Seniors behaalde Stefan Van Genechten een verdienstelijke 26° plaats en Els Loodts werd fraai 4° in de categorie Dames Masters. Aandachtige lezers van ons weekblad kunnen week na week vaststellen dat we een voortreffelijke en verdienstelijke triatlon club in Geel bezitten.

Dag 10

Nog vroeger gewekt dan anders, een rustige douche gevolgd door een snel ontbijt en afdroogsessie brengt ons tot het buitensleuren van de koffers en op naar de luchthaven. Met enig oponthoud, stijgen we op en zien we Lanzarote kleiner worden.

De stage heeft me meer opgebracht dan verwacht, om te beginnen zijn de trainingen zeer goed verlopen, ik heb een 420km gefietst (in tijd is dit om en bij de 18 uren), een 20km gelopen, en 3 maal gezwommen. Ik mag zeggen dat mijn trainingsuren met 300% zijn gestegen., het fietsen zelfs met 800%. De stage zelf zal zijn effect wel hebben, de “blessures” zijn bijna achterwegen gebleven en dit geeft hoop voor de komende maanden.

De beste momenten waren de zwemsessies in de zee, daar heb ik echt van genoten. Het fietsen ging beter dan verwacht, er zal wel een kiloke of 2 af zijn, we hebben fantastisch weer gehad, en ik heb 2 toffe gasten van Aarschot leren kennen. Betere kompanen op stage kan je, je niet wensen.

En nu naar het vrouwke ;-).

Dag 9

Vandaag is het de laatste dag en voor het 3-Petrel team staat er een rit van 6 uur op, met het laatste uur nog is goed doorgeven. Ik ga het houden op een 4u30 alleen fietsen, met Haria en Mirrador del Rio als taaie brokken. Het zou al fantastisch zijn mocht ik dit zonder al te veel problemen ten einde kunnen brengen. Yves besluit om met mij mee te vertrekken. Veel bewondering voor die gast, weinig getraind, en de trainingen van de rest de voorbije week meegedaan, mij zou het niet lukken.

Alvorens te vertrekken nog een 0,5 uurke bijslapen, want de wekker was er weer vroeg bij vanmorgen. Met de wind een beetje van achteren rijden we dan richting Haria, via voor ons nog onbekende en enkele doodlopende wegen. Aan de voet van Haria heb ik een blokje ingepland om tempo tot boven te rijden. Yves laat me begaan en ik vertrek met goede moed. Al bij al valt de klim nog mee, kan ik een goed tempo blijven onderhouden en dalen we af naar Haria. In de afdeling merk ik dadelijk dat deze zeer riskant is door de stevige wind die er waait, en gaan we zachtjesaan naar beneden. Daar aangekomen zet ik me op het terras, bestel ne koffie en wacht op Yves. Hier klinkt het misschien lang, maar Yves was ook vrij snel beneden hoor. Nog wat bijgetankt van drank alvorens naar Mirador del Rio te rijden. Boven op Mirador del Rio aangekomen, merken we dat de wind voor de rest van de terugrit (+/-40km) stevig op kop zal staan. Na moeilijke momenten zijn we dan toch tot in Arriciefe geraakt, nog een laatste terraske gedaan om dan nog 6km naar huis peddelen. Aangekomen na 4u55min en 110km in de benen. Opdracht volbracht zou ik denken, maar lastig.

's Avonds nog een uurke gaan shoppen, fiets en koffer inpakken, eten, cafe del Carmen, en om 00u30 lagen we in ons bed.

Dag 8

Vandaag is het een rustdag voor de andere 5, ze hebben enkele een zwemtraining. Ik maak er een zwemtraining en fietstraining van. Met Yves afgesproken om in de namiddag de zee in te duiken, dus dien ik in de voormiddag te gaan fietsen. Vandaag komen ze de villa kuisen en het linnen vervangen, begrijpen wie kan, voor de nog resterende 2 dagen dat we er zijn. Maar ja, de Spaanse routine mogen we niet doorbreken. Bij het vertrek van de 5 voor de ochtendzwemtraining arriveert de kuisploeg, ik pak alles samen en ga een uurke wat dringende mails versturen. Bij mijn terugkomst blijkt iedereen weg en ik vind de sleutel niet. De GSM van Petrel en Yves geven geen gehoor en dus sta ik voor een gesloten deur. Dus daar gaat mijn fietstraining, dus zit er niets anders op dan opnieuw een terraske te doen ;-).

In de namiddag dus met Yves het water in, en Debbie volgt ook. De zee is vrij kalm en we kunnen rustig genieten van het warme, heldere water, en de zon die goed haar werk doet.

Dag 7

Na de rit van gisteren hebben we de beentjes wat laten bekomen met een LSD ritje van 1u15. De rest heeft er weeral is 5 uur fietsen opzitten. Morgen is het rustdag, wat ik ga doen weet ik nog niet, we zullen zien bij het ontwaken. Waarschijnlijk 2 uurkes fietsen en zwemmen.

Vandaag werd ook St-Patricksday gevierd, wat wil zeggen dat Gert en Yves hunne Guines moesten hebben, alvorens te gaan slapen. Dus hebben we een uitstapje gemaakt met de heren onderling, en een paar Guinnisskes gaan drinken. Guinness doet wonderen en Yves kreeg er een nekmatje van, hopelijk foto's later. Guinness souveniers werden ons aangeboden en glaswerk ... Het zou de langste nacht worden van de stage om 00u30 lagen we in het bed.

Dag 6

Vandaag zouden “we” er alleen op uittrekken voor een 3-tal uren fietsen en een 15min joggen vlak na de fietstraining. Dat alleen erop uittrekken is er niet van gekomen, Yves vergezelde me, nadat hij eerst een toertje van een uurt was gaan rijden, hij moet er trouwens 4 uur hebben opzitten met de fiets en daarachter 1u15 lopen met intervallekes.

De bedoeling was om langs Femés naar El Golfo te rijden, naar Timanfaya en dan met een klein lusje naar huis, goed voor een kleine 80km. De wegen zijn me allen zeer bekend van de wedstrijden die ik hier gedaan heb en telkens ik over deze wegen rij dan wordt ik goedgezind, ondanks de hellingen en de wind vanvoren, het maakt me niets uit. Zolang ik het op mijn tempo en mijn schema kan doen, en me niet hoef af te peigeren om te kunnen volgen om na een 1 uur fietsen met à block beentjes te moeten rondrijden, is het in orde. Ja de andere 5 zijn reeds beregoed.

Op El golfo hebben we de beentjes is getetst voor een 5-tal minuutjes, om daarna op Timanfaya 5 blokjes te doen tegen overslagpols. Alles ging vrij goed en met het terugkomen heb ik op het voor sommigen bekent als het racebaantje nog is goed doorgetrokken. Moe maar voldaan, en een goed gevoel overhoudend van de training, ben ik met Yves gestart. De 15min joggen werden er 40. Meer dan moe aangekomen, gaf de trainingsdag van vandaag me een zeer voldaan gevoel.

Tijdens het fietsen heb ik met Yves “telepathische drankbevoorrading” uitgetest. Het lukt al vrij goed, enkel dient er nog wat finetuning te gebeuren. Voor wie dit wil proberen, raden we aan om een zwembrilletje op te zetten.

S' avonds zijn we zoals de voorbije dagen naar ondertussen onze vaste eetplek afgezakt in de haven van Puerto Del Carmen. Een skypke gedaan, internet afgesurft op zoek naar nieuws en andere onzin. Het leven kan mooi zijn met momenten. Maar de mooiste momenten wachten me thuis op.

Dag 5

Vandaag een "rustdag", wat voor mij inhoud: 45 min zwemmen in zee en een 0,5 fietsen. De zon was weer alom aanwezig, en doet me ontzettend goed.

Een rit voor morgen uitgestippeld van een 3-tal uren, met de beklimming van Haria erin voorzien, wel van de andere zijde dan deze tijdens de Ironman. Het eiland ziet ook ongelooflijk groen, en maakt het onherkenbaar tov enkel jaren geleden. De klimaatsveranderingen laten zich hier blijkbaar ook zien, of is het toeval.

Dag 4

Het zou een prachtige dag worden, geen wolk aan de lucht gezien die dag. En de 5 Lanzagenoten gingen er een rustige rit van maken van 4 uur, om daarna 2 uur te gaan lopen 8-S. Ik besloot daarom om mee te vertrekken, zien hoe “rustig” er gefietst ging worden en onderweg te besluiten hoever de benen me zouden brengen.

Het ging er inderdaad rustig aan toe en ben dan ook de volle 4 uur meegereden, waarvan 95km achteraan. De laatste 5 km heb ik voor mijn rekeningen genomen, om mijn eerste rit van 100km af te sluiten sinds juni 2008. Tranen werden weggeplinkt en champagne werd gedronken. De waarheid gebied me te zeggen dat ik na het fietsen 15 minuten ben gaan loslopen (heupcheck). Om daarna een werk van barmhartigheid te gaan uitvoeren: het laven van de 5 dorstigen die er nog is even 2 uur lopen dienden achteraan te lappen. Respect voor hen, maar ik zou het nooit gedaan hebben, ook al moest ik voor een volledige triatlon op het schema hebben staan.

's Avonds werd er weer naar de loungecafe getrokken waar ik me tegoed gedaan heb aan een kinderportie chickennuggets en frieten.

Dag 3

Vandaag een looptraining van 40 minuten achter de rug, en dat zou het zijn voor vandaag. De rest is een 4-tal uren gaan fietsen.

Het verschil tussen mij en de rest is groot wat trainingsvolume betreft en ik ga me niet bezondigen om in een pot te roeren die voor mij bestemd is. Als ik naar huis ga dan zal ik op 9 dagen het volume van 4 normale weken achter de kiezen hebben. Als ik de rest moet volgen met hun schema's zal het een vermeerdering zijn van 10 maal het weeknormale. Dat is iets erover en dat kan mijn oude lichaam ook niet aan.

Het weer is eerder wisselvallig, zon en bewolking wisselen mekaar af. Vanaf morgen zou het beter worden.

Dag 2

Vanaf nu begint het serieuzere werk, mijn 5 Lanzagenoten gaan de fiets op voor 4 uren. Dat is voor mij iets teveel van het goede en na een 30-tal minuten draai ik een andere richting uit. Na 1u40 was ik terug thuis, 38km op de teller. Een beetje een domperke, maar ja, ik mag ook iet teveel verwachten. Het was de bedoeling om de fietstraining op te bouwen, en dat zal niet moeilijk zijn blijkt uit de eerste fietstraining.

Ondertussen beter kennis gemaakt met de 2 onbekenden van de 6 Lanzagenoten, de gebroeders Peeters, 2 heel toffe gasten, en serieuze atleten.

'S Avonds hebben we al een vast ritueel ingebouwd, een stapke in de wereld zetten naar Cafe Del Carmen (Loungecafe), daar heb je gratis wireless internet. En hier wordt gretig gebruik van gemaakt door iedereen. De rechtse foto is het uitzicht vanuit de lounge cafe, en Yves die daar niet weg te slagen is.

Dag 1

Vroeg de veertjes uit om de te pakken naar Lanzarote. Ik kijk er wel naar uit, maar het vrouwke en inhoud laat ge niet graag achter, in de huidige omstandigheden.

De stage was gepland om een stok achter de deur te houden opdat ik in de maanden januari, februari toch zou bezig blijven. Al is dit niet bijster goed gelukt gaan we toch met enkele uren fietsen en lopen in de benen de komende 10 dagen het fietsen toch gevoelig omhoog krikken. Ik ga daar wel mijn eigen ding doen, de compagnie die meegaat is te goed getraind. En het zou stom zijn om de komende 10 dagen mezelf meermaals op te blazen, me lood in de schoenen, laten fietsen en lopen. Het korte seizoen wil ik met plezier starten en eindigen. Dus zal het een beetje solsoslim zijn ter plaatse en de asociale uithangen.

De check-in en de vlucht van Ryanair was fantastisch, de check-in duurde 5 min met aanschuiven bijgeteld. Tijdens de vlucht had ik 3 zetels voor mij alleen. Het asociale gedrag was reeds ingezet, en we waren nog niet eens opgestegen.

Ter plaatse aangekomen zo snel mogelijk naar het verblijf, Villa ….. Voorzien om 8 personen te slapen te leggen. 4 Slaapkamers van 2 personen, waarvan één slaapkamer is uitgerust met een wasmachine. Of is het, het washok dat uitgerust werd met een stapelbed? Allen gelegen op het gelijkvloers. Raad wie i het washok belandde, yes me. Ik had daar geen probleem mee, maar gedurende de dag werd het meer en meer duidelijk dat de het een echt washok was. De vochtigheid in de kamer is vrij hoog en gaf me de kriebel in de keel.

Niet dat de muren van een moslaagje voorzien waren, maar de gedachten om in dat vochtige hok 9 nachten door te brengen zag ik niet zitten. Ik zag de binnenkant van longen al begroeid met een moslaagje.

Dus heb ik voorgesteld om me te slapen te leggen op het 1ste verdiep, in de living. Dus hebben we de matras naar boven gesleurd, en van het vochtige washokje was ik beland in de master bedroom, uitgerust met een keuken, terras en badkamer. Zulke sprookjes maken ze niet meer.

Verder heeft iedereen de fiets in mekaar gezet, en werd er een uurtje

gefietst, met inbegrip van een havenkoffietje. De beentjes voelden toen al zwaar aan, het zal de jetleg wel zijn zekers. De rest van de gang is nog een uurtje gaan “loslopen”.

Om 20u30 gingen ze slapen, en dat is voor mij toch wel iets te vroeg.

Dus heb ik gebruik gemaakt van de tijd om mijn nieuw speelgoed, een netbook, te leren kennen en vervloeken.

Nog wat extra foto's

TE KOOP

Contactgegevens: danny.van.genechten@telenet.be 0475/342 745

VRAAGPRIJS MET MAVIC COSMIC PREMIUM WIELEN: 1800 euro
VRAAGPRIJS MET SHIMANO WH-R500 WIELEN: 1200 EURO

Frame size 54
Frame Construction Bonded/monocoque
Frame Tubing Material Orbea T700 Carbon
Fork Brand & Model Zeus Ora
Fork Material Carbon fiber/carbon steerer, aero crown

Component Group Shimano Ultegra 10-speed
Brakeset Shimano Ultegra brakes, Profile Design QS2 front/Profle Design QS2
Shift Levers Shimano Dura-Ace Bar End
Front Deriall. Shimano Ultegra
Rear Deraill. Shimano Ultegra
Crankset Shimano Ultegra,172,5mm, 39/53
Rear Cogs 10-speed, 12 - 25 teeth
Chain Shimano Ultegra
Seatpost 1x 74° en 1x76°
Saddle Profile
Handlebar Profile Design T2
Handlebar Extensions Profile Design T2+
Handlebar Stem ITM Lite Luxe, customizable length
Wheels Mavic Carbon Premium

Eindelijk ...

... is het me gelukt, na een jaar van « ik zal mijn blog is terug moeten oppakken », is het bij deze gelukt.

Efkes ne korte update van 2009 om daarna de komende maanden terug met regelmaat iets neer te pennen op deze ingeslapen blog:

Na een geslaagde coup in februari 2009, waarbij er geen gewonden zijn gevallen (toch geen fysieke), is er veel tijd gekropen in het installeren van een nieuwe regering en de daarbij horende taken. Eén van de oorzaken van niet-bloggen.

In mei een nieuwe kar onder de billen “gekregen”, een zalig slee”ke”.

Een zeer kort seizoenneke gehad met één wedstrijdje, en daarna niets meer. De “kwetsuur” blijft aanwezig, en het einde van mijn triatloncarrière lijkt in zicht. Ergens hoopte ik dan toch nog in de prijzen te vallen met een “life time achievement award”, maar mijn kandidatuur werd niet weerhouden door de VRT . Dus stoppen kan ik nog niet.

Niet echt kunnen/ mogen trainen, en wedstrijden doen, laten je stilaan vervreemden van de club en de sport zelf. Je vermijd zoveel mogelijk alles wat met triatlon te maken heeft. Geen fijn gevoel, en mijn spiegelbeeld wordt er ook niet fraaier op. Dus nog een paar strohalmen vastgenomen om het toch maar een laatste kans te geven. Nieuwe onderzoeken, nieuwe bevindingen, nieuwe hoop, … Terug de moed uit de schoenen genomen, om er nog is een laatste maal voor te gaan. Na 3 weken van nieuwe revalidatie, een accident (yes, met de nieuwe kar ) en whiplash tot gevolg. Enkele weken niet “trainen”, en de moed terug in de schoenen. Maar misschien heeft het accident ook een positieve zijde. Er was nog een sluimerend probleem in de nek en schouders gevonden, en dat zou opgelost moeten zijn met een “atlas correctie”.

Desalniettemin heb ik besloten om mijn TT-fietske te verkopen. Ik kan hem beter nu verkopen dan nog is een jaar deze “doorn” in mijn oog op stal te laten staan, mocht het toch niet …

Toch zetten we het jaar met nieuwe moed in, ondanks dat het wederom een kort seizoen zal worden. Maar nu is de oorzaak een positieve oorzaak, waarvoor ook training nodig is met als piekmoment eind juli 2010.

Hopelijk ziet mijn seizoen er als volgt uit:

10-19 maart stage Lanzarote
9 mei ¼ Geel
16 mei ¼ Seneffe
30 mei ½ Leuven
13 juni ½ Niederbronn Les Bains
???
5 september ½ Gerardmer???
19 september ¼ Ieper

En voor de rest nog de beste wensen voor 2010, een blakende gezondheid, een sportief boerenjaar, en hopelijk veel leesplezier.