ritverslag zondag 25 februari
Een dag eerder op zaterdag viel de regen met bakken uit de hemel. In het weerbericht die avond zei de heer Frank DB dan nog eens dat dit de beste dag van het week-end was.
Nochtans waren er nog 9 moedigen vertrokken voor de wekelijkse fietstocht. De weg was wel kletsnat maar regen viel er voorlopig niet.
Toch waren 2 onmisbare pionnen niet komen opdagen de GPS en de man met zijn fluit(je).
De kopbeurten waren dus wat improviseren. Maar niet getreurd wie sterk was reed wat langer op kop wie minder was wat minder. Van Geel ging het dan naar Stelen waar die van de Blauberg "meegepakt" werden.
Vandaar naar Tongerlo, over Oevel en zo naar Olen. Vervolgens ging het naar Herentals alwaar er een klein criteriummeke in het industriepark gedaan werd. Tijdens de sanitaire stop aldaar konden degene die hun "slijkslager" los zat dit euvel verhelpen. Zo werd er met nieuwe moed richting Herenthout gereden. Daar nog wat stilstaan om iemands lekke band te vervangen om alzo de weg naar Bevel te vervolgen. Een kasseistrook insprireerde er wel enkele om het tempo wat op te trekken maar zo vlug als het kwam zo vlug was het weer over. Zo bealandde we in Kessel om vandaar naar Nijlen te fietsen.
Gelukkig stond de wind daar langs de goede kant en kon er eindelijk een goed tempo gereden worden.
Over de grote weg werd er nu koers gezet naar Herentals. Het tempo lag nu al zo hoog dat we voorbij Tomske waren voor iemand het wist. Naar de horecazaken met gekleurde lampjes die op die baan nogal frekwent voorkomen konden de meeste nog wel een blik werpen. Maar zoals je wel kan raden is daar op een zondag voormiddag niet echt veel beweging.
Zonder het goed te beseffen waren we dan al en Herentals. Vandaar de kanaaldijk op en na nog een sanitairestop in hoge vaart naar Geel. En geloof het of niet de eerste druppels vielen pas toen we het Kelderke al zagen liggen. Dit was dan ook nog eens het startschot voor de laatste jump om zo snel mogelijk bij Nicole te zijn. Een koffie en een cola, en paar sterke verhalen later kon iedereen weer naar huis. De bui was over restte enkel nog het kuisen van de fiets.
Dirk
Een dag eerder op zaterdag viel de regen met bakken uit de hemel. In het weerbericht die avond zei de heer Frank DB dan nog eens dat dit de beste dag van het week-end was.
Nochtans waren er nog 9 moedigen vertrokken voor de wekelijkse fietstocht. De weg was wel kletsnat maar regen viel er voorlopig niet.
Toch waren 2 onmisbare pionnen niet komen opdagen de GPS en de man met zijn fluit(je).
De kopbeurten waren dus wat improviseren. Maar niet getreurd wie sterk was reed wat langer op kop wie minder was wat minder. Van Geel ging het dan naar Stelen waar die van de Blauberg "meegepakt" werden.
Vandaar naar Tongerlo, over Oevel en zo naar Olen. Vervolgens ging het naar Herentals alwaar er een klein criteriummeke in het industriepark gedaan werd. Tijdens de sanitaire stop aldaar konden degene die hun "slijkslager" los zat dit euvel verhelpen. Zo werd er met nieuwe moed richting Herenthout gereden. Daar nog wat stilstaan om iemands lekke band te vervangen om alzo de weg naar Bevel te vervolgen. Een kasseistrook insprireerde er wel enkele om het tempo wat op te trekken maar zo vlug als het kwam zo vlug was het weer over. Zo bealandde we in Kessel om vandaar naar Nijlen te fietsen.
Gelukkig stond de wind daar langs de goede kant en kon er eindelijk een goed tempo gereden worden.
Over de grote weg werd er nu koers gezet naar Herentals. Het tempo lag nu al zo hoog dat we voorbij Tomske waren voor iemand het wist. Naar de horecazaken met gekleurde lampjes die op die baan nogal frekwent voorkomen konden de meeste nog wel een blik werpen. Maar zoals je wel kan raden is daar op een zondag voormiddag niet echt veel beweging.
Zonder het goed te beseffen waren we dan al en Herentals. Vandaar de kanaaldijk op en na nog een sanitairestop in hoge vaart naar Geel. En geloof het of niet de eerste druppels vielen pas toen we het Kelderke al zagen liggen. Dit was dan ook nog eens het startschot voor de laatste jump om zo snel mogelijk bij Nicole te zijn. Een koffie en een cola, en paar sterke verhalen later kon iedereen weer naar huis. De bui was over restte enkel nog het kuisen van de fiets.
Dirk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten