Er zijn de voorbije weken verschillende pistes door mijn hoofd gegaan:
1. ermee stoppen --> geen optie meer, bedankt Ronny Celen cfr. Nieuwsbrief
2. andere oorden (club) opzoeken --> zelfde probleem
3. als onafhankelijke (geen club) --> een optie
4. toch bij de club blijven --> pro’s – contra’s overwegen
5. een niet-stayer wedstrijd meedoen en stayeren, dan heb ik geen recht van spreken meer --> geen optie, mijn naam is niet Judas
Maar eerst dien ik het plezier in de sport terug te vinden, Vandaar start ik zondag in de 1/8ste van Viersel. Hopelijk vind ik daar het plezier terug, is het niet daar, dan zal het in Gerardmer moeten gebeuren. Hoewel, ik denk dat na 15km lopen het plezier ver te zoeken zal zijn.
Het internet is een prachtig medium, maar ook een gevaarlijk, vervaarlijk medium. Het lezen van een tekst kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Er kan tussen de lijnen gelezen worden, ook al staat er niets tussen te lezen. Ook al was, is het niet de bedoeling van de schrijver. Ik laat me er ook aan vangen. Ik heb onlangs volgende waarheden tussen de lijnen gelezen:
… u kan niet tegen uw verlies …
Ik word al 10 jaar tijdens het fietsen en lopen voorbijgestoken in een wedstrijd. Als ik niet tegen mijn verlies kan, dan had ik er al lang mee moeten stoppen. Ik heb het instinct, karakter niet om extra af te zien om de laatste 100m een atleet, zelfs clubgenoot voorbij te “lopen”, of voor te blijven in een wedstrijd.
… u bent te oud, want u boekt geen progressie, en u bent daarom jaloers op anderen …
Ik ben sinds 3 jaar terug aan het trainen, ik heb alleen maar progressie geboekt op fiets- en loopgebied, ik moet vroeger toch echt slecht zijn geweest.
Jaloers? Er bestaat ook zoiets als gezonde jaloersheid, ik kan jaloers zijn op atleten met talent voor het lopen. Maar jaloersheid in de slechte zin van het woord, is me toch een beetje onbekend
… u kan niet tegen kritiek …
Ik zou meerder berichten verwijderen, men leest dit natuurlijk als “berichten met kritiek”. Wel het gaat hier om 1 bericht, en dan nog een positief motiverend bericht om me moed in te spreken. Dit heb ik zeer bewust gedelete, niet in een opwelling van … of van geen kritiek te kunnen verdragen. Wie zaait, oogst, en ik heb dit jaar een rijke oogst.
Is dit schrijven geen bewijs van niet tegen kritiek kunnen? Als het gegrond is wel, in deze situatie niet. Kan ik niet …. hm.
… u hebt een bril nodig …
Dit heb ik inderdaad nodig, ik begin zelfs volzinnen tussen de regels te lezen. En het leven bestaat toch uit momentopnames, het één al mooier, draaglijker dan het andere. Vive Le Tour.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten