Gedachten met de wind langs achter ...

Net een lange duurtraining van 18km achter de kiezen, de eerste 3 km gingen bergaf, het 1ste uur quasi wind in de rug. De regenbuien ertussendoor konden m’n humeur en loopgevoel niet verstoren. Het kostte allemaal “weinig” moeite, en dan begint ne mens te denken. Als ik nu …, neen, denk ik bij mezelf, realistisch blijven. Maar even later hebt ge die gedachten weer, laat maar stromen dacht ik … Stel, maar ik kan er ook ver naast zitten, dat ik de wind vervang door minder kilo’s, zou dat hetzelfde relaxte loopgevoel geven? Het zal een deel van het gevoel kunnen zijn, trouwens, minder gewicht is minder arbeid voor de spierkes, zijn minder suikers, is een lagere hartslag, …  Het loopgevoel zal niet echt hetzelfde zijn, maar de gevolgen met wind in de rug of minder kilootjes zijn wel “hetzelfde”, dus … . Uiteraard ben ik na het lopen thuisgekomen, de km’s met “Map my run” gecheckt, een brede grijns, met dank aan de wind. Maar de ”dus”-gedachten van de kg-en deden me wat opzoekingen doen op het geweldige internet, en daar vond ik hetgeen ik moest hebben. Een tabel met gewichtsverlies ifv loopafstanden en de tijdwinsten die daaruit voortvloeien. Er dient wel bijgezegd te worden dat het gewichtsverlies voornamelijk vetten inhoudt. Het betreft vetten die teveel aan je lijf hangen, die je kan missen, en geleidelijk aan, dus geen crashdieet toepassen. Als je al te scherp staat, en je gaat nog extra droger staan, kan het meer slechte gevolgen hebben dan goede. Dus, denk goed na alvorens je in een obsessief gewichtsverlies te storten.

Ik had, heb me voorgenomen om komend seizoen als een Gilletteke rond te lopen, scherp dus. Wat voor mij denkbaar is, 78kg droog aan den haak, te Lanzarote welteverstaan. Ik ga hiervoor geen gekke dingen doen, als het lukt, mooi meegenomen, lukt het niet geen drama. Maar moest het lukken, dan zal dat een verschil zijn van een kleine- 4kg tov vorig jaar. Als we het dan bekijken volgens de tabel dan moet er op de marathon een 8 minuten af kunnen.








Maar het minder fijne aan dit verhaaltje is: “Dit is pure theorie, de IM-werkelijkheid is anders, ongenadig hard”. Maar het blijft toch een opstekertje, mentaal dan. En dat is ook meegenomen.