Laagtes en hoogtes

De voorbije week is een mix van climaxen en anticlimaxen. Een 2-tal weken geleden bij de dokter binnengewandeld met een ontsteking op het trommelvlies, sinusit, en een bijhorende ontsteking aan de keel. Ik ben er spijtig genoeg ook terug mee uiten gekomen. Maar soit, wat pillekes en oordruppels, en binnen de week moest het allemaal terug in orde zijn. Deze week terug pijn in het oor, dagen rondgelopen alsof ik nachten aan een stuk gezopen had, en met dat gevoel heb ik veel ervaring gehad in het verleden. Deze week terug bij de dokter langsgeweest, een andere, maar dit keer ging ik langs voor mijn heup. Iets dat sinds vorig jaar april aansleept en met kiné- en aanverwanten niet echt te verhelpen is. Als de nood het hoogst is en er niet veel uitwegen zijn dan proberen we toch nog is iets anders dan anders. Geachte heer dokter werkt met bach bloesems en aanverwante toestanden, die worden ingespoten ter hoogte van de blessure. 4 Verschillende spuiten die met kleine eenheden verdeeld werden binnenin een diameter van 20 cm rond het bewuste probleem. Ik zal er niet ver naast zitten, maar ik schat toch dat ik in totaal een 25 tal prikken heb gekregen. Nu kan ik me beeldig inleven in de te doorstane pijnen die een dartsbord moet ondergaan, eeuwig respect voor de dartsborden. Binnen de week zou ik al resultaat moeten hebben, ik ben benieuwd.

Na deze acupuncturistische uitspatting vroeg ik terloops om mijn oren nog es na te kijken voor alle zekerheid. Na de inspectie van de oren met zijn kijklicht, ramde hij datzelfde kijklicht in mijn “neusgaatjes”, om daar het licht ook eens te laten schijnen. Het bewijs dat hij het erin ramde en er een goede draai aangaf werd gegeven door de lichtstralen die er via mijn ogen uitkwamen, of waren het sterren van de “lichte” pijn die zijn kijklicht me bezorgde, respect voor vuurtorens. Zijn woorden na inspectie waren als volgt: Uw neus staat een beetje scheef (wat wilde, als ik uw kijklicht ook zo in uw neus zou rammen dan zou uw neus ook scheef staan” dacht ik bij mezelf), en spijtig dat “Music for live” van Stubru gedaan is, anders kon je een prachtige donatie van vocht gedaan hebben. “ De rechterhelft van het gezicht was goed voorzien van vochtophoping. Dus weer aan de pillen en neusdruppels ipv oordruppels, de sinusit en randactiviteiten zouden het gevolg zijn van een allergie. Ik een allergie, van wat?? Na lang nadenken, met maar 1 hersenhelft op het “droge" duurt het allemaal wel langer, heb ik het beestje gevonden, het beestje luister naar de naam “Chloor”. Symptomen (gelukkig niet alle) en motief van het ontstaan komen beiden overeen met mijn profiel. Bij frisser, koud, droog weer en de 3 wekelijkse zwembeurten slaat het klaarblijkelijk toe. Vorig jaar heb ik ook een aantal maanden het menig fietser fietspad onveilig gemaakt door mijn neusinhoud te ledigen op diens ondergrond, met 3 antibioticakuurtjes in de aanloop naar IM Lanzarote. Geen 2 jaar achtereen worden er stokken (slijmen) in de wielen van mijn trainingsarbeid gestoken. Dus heb ik me naar winkel gehaast om me een neusklem en oordopjes aan te schaffen. Hopelijk lukt het hiermee, want ik heb geen zin om een 6 maanden per jaar aan flesjes te snuiven en pillen te pakken ter voorkoming van.

Vandaag mijn eerste maal gezwommen met een neusknijper, het gaat toch enkele weken aanpassing vragen. Tijdens het zwemmen geeft het wel een goed gevoel, je wordt precies bij de neus genomen en vooruit getrokken. Alle beetjes helpen dan maar denk ik bij mezelf. De oordopjes heb ik uitgelaten wegen een nog te pijnlijk oor, maar dat is dan voor volgende week.

Na de laagtes komt die ene hoogte van de week, vandaag de jaarlijkse MTB-tocht Jef Friant gereden met een 14-tal andere clubleden. Uiteraard wordt er dan naar mekaar gekeken en probeert men de staat van dienst te monsteren van elkeen, maar het belangrijkste van al is; hoe is het gevoel tov vorig jaar. Ik mag naar mijn bescheiden mening zeggen dat het goed aanvoelde vandaag. Mede dankzij de -4kg tov 4 jaar, ik deze winter is heb kunnen “doortrainen” en het geeft ook vertrouwen dat we met de trainingschema’s op de goede weg zitten. Nu volgende week nog een goede looptest doen, een 10-tal dagen later een fietstest en ik weet weer waar ik sta, met beide voeten op de grond of lichtjes zwevend, we'll see.