zondag 26 oktober 2008

Week 1

De 1ste gestructureerde trainingsweek zit erop, 7 uren “rustige” arbeid werd er verricht: 3 looptrainingen, 3 zwemtrainingen, 1x Tacx en 1x MTB. En een 3 Core+Stability trainingen niet meegerekend. De weken daarvoor was het naargelang de goesting, maar toch nog stillekes blijven bewegen.

De MTB werd vanonder het stof vandaan gehaald, of vanonder het roest. De MTB was niet meer aangeraakt sinds de memorial classic Jef Friant. Toen had ik de laatste km’s kettingbreuk en sindsdien stond mijn MTB-ke roest, stof en spinnenwebben te verzamelen. Gisteren ben ik een ganse namiddag bezig geweest om er ne nieuwe van te maken. Een nieuwe ketting werd erop gelegd, de geleidingswieltjes van de achterste versnelling werden vervangen, de versnellingen afgesteld voor zover me dit machtig is, en een flinke poetsbeurt was de finishing touch.

De staat van de versnellingen was zorgwekkend, maar deze kunnen hopelijk nog een winterke mee. Volgend jaar zal ik de fiets van nieuwe versnellingen en remmen laten voorzien, en een schoon kleurke voor de kader moet me ne zo goed als nieuwe MTB verschaffen. Mijn MTB is reeds een 8-tal jaar oud, maar er werd nagenoeg niet mee gereden. De 1ste banden liggen er nog steeds op, en er is geen slijtage te bespeuren. Als ik naar de fietswinkel ga voor slotjes van de originele ketting of wisselstukjes voor rem of versnellingen, dan kom ik steevast in de problemen. Meestal is het antwoord:” Mijnheer, daar bestaan geen wisselstukken meer voor, en dan kijken andere aanwezige klanten naar mij alsof ik een zware misdaad heb begaan.” Vandaar dat ik mijn fiets voor een onderhoud binnenbreng bij een fietshobbyist die dmv oude onderdelen mijn fietske terug rijdbaar maakt. Deze week was hij met verlof denk ik, vandaar mijn inspanning van zaterdag. Toen heb ik gemerkt dat ik met meer niet-orginele onderdelen aan het rijden ben en alle uitgebrachte reeksen van Shimano mijn fietske sieren. De geschiedenis van Shimano is te bewonderen op mijn MTB-ke. En dat geeft soms wrijvingen, zoals de geleidingswieltjes van de achterste versnelling. Deze liepen zeer stroef, niet te doen, dat ik die ketting nog rondkreeg mag een wonder heten. Ook een verklaring voor de omvang van mijn sierlijke bovenbenen, deze zullen na de winter weggesmolten en zijn.

Enfin, we zijn vertrokken met de trainingen, het zwemmen gaat me goed af. De techniek is het voorbije jaar zeer sterk verbeterd. De trainingen werden vorig seizoen bewust voorzien van overdreven bewegingen, zoals het zeer ver insteken, onderwater niet teveel kracht zetten maar een rustige gelijkmatige beweging maken, en goed op het uitduwen letten. NU gaat alles bijna zonder nadenken, en het voelt goed aan, en de coach zag en zei dat het goed was, enkel laat ik mijn hoofd af en toe iets te ver zakken.

Het lopen gebeurt op gevoel, zonder hartslagmeter, zeer rustig. Vanaf volgende maand zal het hartje weer nauwlettend in het oog gehouden worden. Elke week de MTB en de Tacx op, zullen ervoor moeten zorgen dat de 1ste fietstest van februari 2009 progressie t.o.v. 2008 laat zien. Een joggingske of 3 meepikken als het kan, maar dat is niet zo evidend.

Dit waren de woorden, nu nog de daden, want daar hangt het allemaal vanaf.

Geen opmerkingen: