Dag 1

Vroeg de veertjes uit om de te pakken naar Lanzarote. Ik kijk er wel naar uit, maar het vrouwke en inhoud laat ge niet graag achter, in de huidige omstandigheden.

De stage was gepland om een stok achter de deur te houden opdat ik in de maanden januari, februari toch zou bezig blijven. Al is dit niet bijster goed gelukt gaan we toch met enkele uren fietsen en lopen in de benen de komende 10 dagen het fietsen toch gevoelig omhoog krikken. Ik ga daar wel mijn eigen ding doen, de compagnie die meegaat is te goed getraind. En het zou stom zijn om de komende 10 dagen mezelf meermaals op te blazen, me lood in de schoenen, laten fietsen en lopen. Het korte seizoen wil ik met plezier starten en eindigen. Dus zal het een beetje solsoslim zijn ter plaatse en de asociale uithangen.

De check-in en de vlucht van Ryanair was fantastisch, de check-in duurde 5 min met aanschuiven bijgeteld. Tijdens de vlucht had ik 3 zetels voor mij alleen. Het asociale gedrag was reeds ingezet, en we waren nog niet eens opgestegen.

Ter plaatse aangekomen zo snel mogelijk naar het verblijf, Villa ….. Voorzien om 8 personen te slapen te leggen. 4 Slaapkamers van 2 personen, waarvan één slaapkamer is uitgerust met een wasmachine. Of is het, het washok dat uitgerust werd met een stapelbed? Allen gelegen op het gelijkvloers. Raad wie i het washok belandde, yes me. Ik had daar geen probleem mee, maar gedurende de dag werd het meer en meer duidelijk dat de het een echt washok was. De vochtigheid in de kamer is vrij hoog en gaf me de kriebel in de keel.

Niet dat de muren van een moslaagje voorzien waren, maar de gedachten om in dat vochtige hok 9 nachten door te brengen zag ik niet zitten. Ik zag de binnenkant van longen al begroeid met een moslaagje.

Dus heb ik voorgesteld om me te slapen te leggen op het 1ste verdiep, in de living. Dus hebben we de matras naar boven gesleurd, en van het vochtige washokje was ik beland in de master bedroom, uitgerust met een keuken, terras en badkamer. Zulke sprookjes maken ze niet meer.

Verder heeft iedereen de fiets in mekaar gezet, en werd er een uurtje

gefietst, met inbegrip van een havenkoffietje. De beentjes voelden toen al zwaar aan, het zal de jetleg wel zijn zekers. De rest van de gang is nog een uurtje gaan “loslopen”.

Om 20u30 gingen ze slapen, en dat is voor mij toch wel iets te vroeg.

Dus heb ik gebruik gemaakt van de tijd om mijn nieuw speelgoed, een netbook, te leren kennen en vervloeken.