CRASHED test dummy

Het heeft niet mogen zijn, een brug (heup) te ver waarschijnlijk. Toch een klein verslagje om het daarna voorgoed los te laten want het zit me toch vrij hoog.

Zwemmen

Rustig vertrokken ondanks dat mijn brilleke van mijn hoofd werd geklopt, er veel getrokken en geduwd werd tijdens de zwemstart en iemand zijn voet onder mijn kin plaatste. Normaal gezien ga ik de persoon achterna die me dat geflikt heeft, om is goed terug op zijn kop te kloppen. Maar geen onnodige enrgie verspillen dacht ik bij mezelf. De eerste ronde was op 31min, en het water verlaten op minder dan 1u3min. Een snelle wissel gepleegd voor mijn doen en de fiets op.

Fietsen

Het voelde van in het begin goed aan, maar door de windrichting, was doseren de boodschap. Na continu wind op en Timanfaya onder de wielen te hebben, kwamen de eerste gevoelens aan de heup opspelen. Echt kracht zetten op de pedalen was niet goed en dan zijn we bewust kleiner gaan trappen. De 53x11 bleef naderhand in de ijskast. Ondanks dat legde ik nog een behoorlijke fietsproef af, die voorzien was van enkele pi(t)sstops en 2 bevoorradingen. Groot was de blijdschap toen ik binnenreed in T2 dat het 19u04 was, nog op schema. Tijdens het lopen in T2 wist ik dadelijk dat het de heup niet 100%.

Lopen

Rustig begonnen met lopen, op hartslag, de pijn in de heup bleef uit en het ging redelijk "vlot". Na een 4-tal km was de pijn er terug om sporadisch terug te keren, maar het was draaglijk. Geen probleem tot dan toe, tijdens de aanvang van de 2de ronde begon de pijn constant te worden en elke stap gaf steken in de heup, na 13km zag ik de zin er niet van in om 25km te stappen. Dat ging zelfs met moeite, dus teruggedraaid met een kater op zak. Indien het van vermoeidheid zou geweest zijn dan liep ik wel verder, desnoods tegen 7km/uur, maar deze zelfkastijding had echt geen zin.

De -11 uur zat erin, als ... maar "als" telt niet. Ik zal het nooit weten. Wat ik wel weet is dat de trainingen vruchten hebben afgeworpen, zonder discussie. En de heup dan? Blijkbaar spelen de problemen op door veel kracht te zetten op de onderrug voor lange tijd. Tijdens rustige trainingen heb ik er geen last van, zowel tijdens het fietsen of lopen. Volgende week maar is een afspraak maken bij een of andere kliniek, en alles is binnenstebuiten laten draaien.

Dit was dan het Ironman avontuur voor mij, hier stopt het, het zijn 3 fijne harde jaren geweest maar de kers heeft de taart niet gehaald.

gr